اثری را نمی توانم اجرا کنم که با آبروی هنری ام بازی کند - وبلاگ همه خوبا

به گزارش وبلاگ همه خوبا، سی و هفتمین دوره جشنواره تئاتر فجر در حالی به کار خود سرانجام داد که در بخش نمایش های خیابانی بعضی گروه ها از توجهات و حمایت هایی که فقط به یک نمایش شده است، گله مند بودند این در حالیست که کارگردان این نمایش معتقد است: هیچ سازمان نظامی از این نمایش حمایت نکرده و چیزی که این نمایش را ساخته پول نبوده، بلکه عشق علاقه به تئاتر و یک تجربه جدید بوده است.

امیرحسین شفیعی کارگردان نمایش خیابانی نامیرا درباره برخی اعتراضات مطرح شده به وبلاگ همه خوبا گفت: گروه نمایش ما (کارگاه هنر ایران)، سال هاست متمرکز بر اجرای نمایش های میدانی بزرگ است. من امیر حسین شفیعی بعد از 20 سال فعالیت حرفه ای در تئاتر نمی توانم اثری را اجرا کنم که با آبروی هنری ام بازی کند.

او ادامه داد: ما در کشورمان فکر می کنیم اگر کار بزرگی فراوری شد، حتماً پول های زیادی پشت آن بوده است. نمایش نامیرا با عشق و علاقه توسط اعضای گروه فراوری شده است. چرا فکر می کنیم هر کسی که هر کار بزرگی نموده است، پول های آن چنانی به آن داده شده است؟!

این کارگردان اضافه نمود: به هر حال نامیرا یک نمایش پرهزینه است، اما من تنها برای یک سوم از هزینه های آن نتوانستم از مراکز دولتی یاری بگیرم. باید بگویم هیچ سازمان نظامی از این نمایش حمایت ننموده، نه تنها از نامیرا بلکه از هیچیک از نمایش های قبلی من هم حمایت نشده است.

او با بیان اینکه ما یک گروه مستقل هستیم و در درجه اول کوشش می کنیم کارمان را فراوری کنیم و به عرضه بگذاریم ادامه داد: زمانی که نمایش مان را به عرضه گذاشتیم، هر نهادی می تواند به ما یاری کند. در واقع سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران و جشنواره تئاتر فجر در حد توانشان به ما یاری کردند اما مگر توان جشنواره چقدر است؟

شفیعی گفت: در تئاتر این حرف و حدیث ها همواره بوده، هست و خواهد بود. من کارهای بزرگ دیگری هم اجرا کردم که چون اجرای زیادی نداشتند، دیده نشدند. شاید برای اینکه نامیرا هر شب اجرا شد، مورد توجه نهاده شد و رسانه ها تلویزیون به او پرداختند.

این کارگردان تئاتر با بیان اینکه من قاطعانه می گویم چیزی که نامیرا را ساخت پول نبود بلکه عشق علاقه به تئاتر و یک تجربه جدید بود بیان نمود: ما یک کمپانی در تئاتر خیابانی هستیم و دائم آثار بزرگ و شاخصی را فراوری می کنیم. درست است که کم فعالیت می کنیم اما همواره سعی کردیم آثاری که روی صحنه می بریم آثار درخشانی باشد و اگر من برای هنر ارزش قائل به این معنا نیست که پول گرفتم این کار را بکنم.

او در ادامه توضیح داد: بگذارید با این تفسیر جلو رویم، برای مثال یک گروه با دو، سه بازیگر برای دو شب اجرا 4 میلیون یاری هزینه دریافت نموده است، من با یک گروه 90 نفره که 12 شب در جشنواره اجرا داشتم، اگر 20 میلیون یاری هزینه دریافت نموده باشم، آیا رقم زیادی است؟ نمایش من نمایش میدانی کوچک سه چهار نفره نبوده و این قضیه هم نبوده که حمایت آن چنانی از من بگردد.

شفیعی شرح داد: قرار شده که سازمان فرهنگی هنری شهرداری و اداره کل هنرهای نمایشی برای یک سوم هزینه های نمایش به من یاری نمایند و من به عنوان یک کارگردان حرفه ای که در دو سال گذشته هیچ کاری نکردم، حقم است که برای اجرای عمومی یاری بگیرم و موضوع دیگر این است که مگر این پول به من پرداخت شده است؟

او با بیان اینکه من کارگردانی هستم که هر دو سال یک دفعه کار می کنم و معتقدم که در عمر هنری یک کارگردان نباید بیش از ده اثر فراوری گردد، اضافه نمود: اگر بعد از دو سال کاری را انجام دادم و آن کار دیده شده و مهمانانی برای تماشای آن آمده اند من مقصرم؟ من کارم را عرضه می کنم و اینکه وزیر ارشاد می شنود کار خوبی انجام می گردد و به تماشای نمایش من می آیند تقصیر من است؟

این کارگردان در ادامه گفت: من یک کار بزرگ را هر شب اجرا کردم، آیا اجرای یک نمایش هر شب زیر بارون از سرما کار آسانی است؟ چه کسی می داند که کارگردان این نمایش شب ها پشت صحنه این نمایش خوابیده است تا وسایلش را سارق نبرد؟ چه کسی می داند که بچه های گروه در طول اجرای این نمایش سرما خورده بودند؟ تمام سختی های کار را کسی ندیده است. آیا کسی متوجه می گردد که ساعت 2 نصف شب دکور، باید به تالار وحدت بیاید و از آنجا دکور را پیاده به پارک دانشجو بیاوریم؟ آیا می دانند که جمع آوری این دکور دو روز طول می کشد؟

شفیعی اضافه نمود: ما قضاوت نمی کنیم، فقط می بینیم که یک کار پیروز است. من وظیفه خودم می دانم که اگر با یک کار خوب و مؤثر، توجه به تئاتر خیابانی زیاد می گردد، این کار را انجام دهم. ضمن اینکه کارهای من همواره دیده شده است.

این کارگردان در ادامه بیان نمود: در نمایش دریادلان که سه سال پشت سرهم اجرا کردیم، مهمان های سیاسی و بازیگران متفاوت تئاتر و سینما به تماشای آن نشستند. من به عنوان هنرمند کارم را برای مخاطب عرضه می کنم و مسئولی که به تماشای نمایش می آید، یک مخاطب است. ما در این سال ها یاد گرفتیم سخت کوشش کنیم تا یک نمایش آبرومند را برای تماشاگر اجرا کنیم.

شفیعی با بیان اینکه اگر به نتایج داوری نگاه کنیم متوجه می شویم که من فقط در سه بخش کاندید شدم و در قضاوت هم این همه کوشش و زحمت کار ما دیده نشده است اضافه نمود: برخی از دوستان برای نمایش خیابانی دو هفته تمرین می نمایند، اما گروه من 4 ماه و هر روز، 6 ساعت نامیرا تمرین کردند و یک ماه پیش فراوری این کار طول کشیده است. پشت سر تمام پیروزیت های کوشش و سخت کوشی بوده است. همین که من در این اثر 90 نفر را مدیریت می کردم، خودش کار بزرگی است.

او در ادامه به وضعیت نامناسب مکان اجرای نمایش اشاره نمود و گفت: ما در ناهنجار ترین نقطه تهران کارمان را اجرا می کردیم. در پارک دانشجو ما با انواع آسیب های اجتماعی روبرو هستیم اما دوستان فقط خروجی کار را می بینند و زحماتی که پشت کار کشیده شده است، را نمی بینند.

این کارگردان اضافه نمود: آنها فقط می شنوند که قرار است، سازمان فرهنگی - هنری شهرداری به من یاری کند، در حالی که این سازمان در نمایش دریادلان هم گفتند از من حمایت می نمایند اما تاکنون هیچ یاری هزینه ای به من پرداخت نشده است. من خیلی رو راست میگویم اگر همین هزینه که قرار است که من بدهند را به خیلی از دوستان معترض بدهند نمی توانند این کار را انجام دهند.

شفیعی در ادامه بیان نمود: کمپانی ما به غیر از تئاتر خیابانی فعالیت های دیگری انجام می دهد، که می تواند هزینه های نمایش هایی را کنترل کند. در کل باید بگویم کوشش ها و زحمت هایی در سالهای گذشته اجرا شده است که امروز به نامیرا می انجامد. تئاتر اگر می خواهد پیشرفت کند باید این حسادت ها را کنار بگذارد. چه معنایی دارد که درباره کار یکدیگر صحبت کنیم که آیا این کار دیده شده یا نشده است؟

او با بیان اینکه بیش از دوازده بخش در تلویزیون و رسانه به این نمایش پرداختند، آیا من پول داشتم که به تلویزیون بدهم و بخواهم درباره نمایش من کار تهیه نمایند اضافه نمود: باید بگویم اثر خوب مخاطب رسانه با توجه را به خودش جلب می نماید و ما نباید فکر کنیم که نمایش را فقط پول می سازد بلکه سخت کوشی، کوشش برای پیروزیت و یک گروه خوبی که همراه باشد، می تواند این نمایش را بسازد. من قصد دارم بعد از اینکه اجرای عموم این نمایش انجام شد، هزینه های کارم و مقدار یاری هزینه ای که دریافت می کنم را اعلام کنم، تا همگان متوجه شوند که نامیرا با پول های خیلی هنگفتی فراوری نشده است.

او ادامه داد: نکته دیگری هم که هست که باید به آن اشاره کنم من اگر پول داشتم باید یک وسیله گرمایشی برای گروهم در پشت صحنه آماده می کردند تا آنها از سرم نلرزند. این تنگ نظری ها در تئاتر موجب شده که خود مانند هنر مان را کوچک کنیم. من امیر حسین شفیعی اگر همین آثار با این محتوا را در بخش صحنه ای فراوری نموده بودم جایگاهم خیلی بیشتر از الان بود. اما خودم را وقف تئاتر خیابانی کردم و خودم را در شاخه ای قرار دادم که به آن توجه کمتری می گردد. با آثار من حداقل توجه به تئاتر خیابانی بیشتر شده است. آیا این به نفع تئاتر خیابانی بوده است یا خیر؟ باید این موضوع را این طور آنالیز کرد که آثار من توانسته تئاتر خیابانی را رو به رشد ببرد؟

این کارگردان در بخش دیگر صحبت هایش درباره جشنواره سال جاری گفت: جشنواره بین المللی تئاتر فجر همواره با توفیق ها و کاستی ها همراه است، اما به نظر من و با آنالیز که از جشنواره فجر داشتم، به نظر می آید که جشنواره سال جاری منظم تر از سال های گذشته توانسته به توفیقات خود دست پیدا کند و به مرحله اجرا برسد و پشت این قضیه وجود یک دبیرخانه منظم است.

او ادامه داد: من هم معتقدم که جشنواره سال جاری یک سری نقاط ضعف داشت. یکی از آنها در بخش بین الملل آن بود. البته می دانم که با این وضعیت مالی و دلار امکان حضور کارهای آن چنانی که در خور جشنواره بین المللی فجر باشند نبوده است. اما در بخش های دیگر شاهد پیروزیت های بودیم که یکی از آنها حضور جوانان در این دوره جشنواره بود.

این کارگردان با بیان اینکه من به نوبه خودم با هرگونه رقابت در حوزه تئاتر مخالفم و به نظرم هنر اصلی قابل ارزیابی و رقابت نیست اضافه نمود: اما سال جاری جشنواره به گونه ای مدیریت شد که انگیزه ها در همه بخش ها حفظ شد و یک شور و هیجانی به جشنواره بازگشت.

او با اشاره به اینکه مشارکت دادن تماشاخانه های خصوصی در جشنواره فجر نیز یک کار پسندیده و خوب است ادامه داد: اما به نظر من بخش به علاوه فجر نتوانست آنچنان که باید جشنواره فجر به چشم بیاید و باید در سال آینده تقویت گردد. من شاهد دو، سه کار بی کیفیت در این بخش بودم، اینکه یک کاری را بدون ارزیابی در این بخش انجام دهیم، یک امتیاز منفی برای جشنواره محسوب می گردد.

شفیعی اضافه نمود: ضمن اینکه مخاطبان این بخش هم کم بودند، در صورتی که بخشی است که باید به آن توجه بیشتری گردد، برای آن وقت بیشتری گذاشته گردد و ایده های بیشتری در آن طراحی گردد.

او گفت که حضور نسل جوان در جشنواره فجر یکی از پیروزیت ها و توفیق های این دوره از جشنواره بود.