تحلیل هاشمی مقدم از اولین بازی رسمی تیم ملی با ویلموتس؛ کمبود بازیکن چپ پا و گردش توپ ضعیف - وبلاگ همه خوبا

به گزارش وبلاگ همه خوبا، مربی و مدرس ایرانی در فوتبال هلند دیدگاه های فنی اش را در خصوص دیدار ایران مقابل هنگ کنگ مطرح کرد و ایراد بزرگ تیم ملی را گردش توپ ضعیف دانست.

امیر هاشمی مقدم در گفت وگو با خبرنگار ورزشی وبلاگ همه خوبا در خصوص عملکرد تیم ملی فوتبال مقابل هنگ کنگ و ارزیابی اش از شرایط فنی تیم ملی گفت: عجیب ترین اتفاق در بازی با هنگ کنگ این بود که ما شکست بخوریم، چون بردن مقابل آنها به نوعی وظیفه ما بود. از نظر روحی هم مربیان و بازیکنان ما شرایط پیروزی مقابل هنگ کنگ را داشتند.

وی اضافه نمود: تیم حریف دو خط دفاعی پنج نفره را در زمین خودش قرار داده بود و به اصطلاح دفاع اتوبوسی می کرد و ما این مسئله را از قبل می دانستیم. با علم به اینکه شکل بازی حریف به شدت دفاعی خواهد بود، وارد زمین شدیم. برای همین باید از قبل صددرصد قرارها بین بازیکنان مشخص می شد که مقابل تیمی که بسته است و البته سرعتی، به چه شکل بازی کنند. در چنین شرایطی استفاده از فضاها بسیار اهمیت دارد. اینکه بازیکنان بتوانند از فضای پشت مدافعان حریف بهره ببرند و حرکت بدون توپ انجام دهند.

این مربی فوتبال با اشاره به گل دوم ایران که توسط کریم انصاری فرد و روی پاس علیرضا جهانبخش به ثمر رسید، یادآور شد: مسئله مهمی که ما باید رعایت می کردیم، خسته کردن حریف و دادن پاس هایی بود که بازیکنان ما به پشت مدافعان فرار کنند. روی گل دوم، پاس خوب سردار به علیرضا رسید و او هم پاس گل بسیار خوبی به کریم انصاری فرد داد تا گل دوم ما رقم بخورد. با این حال فکر می کنم تیم در بازی با هنگ کنگ باید بیشتر از این چنین حرکاتی را انجام می داد.

هاشمی مقدم شرح داد: موضوع اذیت کننده برای من در بازی ایران، مربوط به نیمه اول می شد. اینکه 75 درصد حرکات هجومی ما از سمت راست زمین بود و شاید فقط دو سه موقعیت از سمت چپ داشتیم. البته که حملات از سمت راست، بی دلیل هم نبود و به نظر من یکی از دلایل نداشتن احساس مناسب میان مهدی ترابی و میلاد محمدی بود. اینکه مثلاً ترابی چه زمانی توپ را می گیرد، میلاد محمدی چه زمانی اورلب می کند و زمان ارسال توپ از سمت چپ چه زمانی است. این احساس در سمت راست زمین بیشتر بود و به همین دلیل تمام بازیکنان ما هم به سمت راست جهت پیدا کرده بودند. حتی هافبک دفاعی سمت چپ ما که احسان حاج صفی بود، بیشتر پاس های خود را به سمت راست ارسال می کرد.

وی در خصوص ضعف تیم ملی برای حرکت از سمت چپ و نمود این ضعف در خط دفاعی، گفت: مسئله تعجب آور دیگر اینکه ما دو دفاع میانی راست پا داشتیم که معمولاً جهت پاس بازیکنان راست پا، به سمت چپ است، اما بازهم بازیکنان خط دفاعی ما به سمت راست پاس می دادند. ضعف ما برای حمله در سمت چپ باعث شده بود که گردش توپ کمتری در زمین داشته باشیم، چون حرکات توپ در عرض کمتر شده بود و البته همین مسئله حرکت در عمق خط دفاعی تیم حریف را هم پایین می آورد. با این حال خوبی ماجرا این بود که با همین روش هم ما دو سه موقعیت خوب داشتیم و در نیمه اول هم توانستیم به گل برسیم.

مدرس ایرانی فدراسیون فوتبال هلند درباره سیستمی که تیم ملی مقابل هنگ کنگ به اجرا گذاشته بود، گفت: در نیمه دوم، سردار آزمون نسبت به نیمه اول عقب تر بازی می کرد و تبدیل به هافبک هجومی شده بود. درست است که در طول بازی کریم انصاری فرد مهاجم اول ما بود، اما شرایط سردار آزمون در دو نیمه تفاوت داشت. او در نیمه اول مهاجم دوم تیم ما یا هافبک شماره 10 بود، اما در نیمه دوم سردار را به عنوان هافبک شماره 8 در زمین مشاهده کردیم که گاهی حتی در زمین خودمان دیده می شد که توپ گیری می کند. وقتی تیم حریف بازی بسته می کند و به اصطلاح دفاع اتوبوسی دارد، احتیاجی نیست که هافبک هجومی شما به زمین خودی برگردد و توپ گیری کند. به همین دلیل گاهی اوقات وظایف سردار و حاج صفی تفاوتی نداشت و هر دو یک کار را انجام می داند.

هاشمی مقدم با اشاره به سبک بازی سردار آزمون در دیدار مقابل هنگ کنگ و تفاوت به کارگیری این بازیکن در ترکیب نسبت به بازی های سابق او در تیم ملی به وبلاگ همه خوبا گفت: اگر سردار آزمون در دیدار مقابل هنگ کنگ عمقی تر فوتبال بازی می کرد، بازیکنان عقب تر از او هم این شانس را داشتند که به دروازه حریف نزدیک تر شوند تا آزمون به عنوان یک مهاجم نوک دیگر به خط حمله اضافه گردد تا دو مهاجم نوک داشته باشیم. به این صورت حتی بازیکنان گوش چپ و راست هم می توانستند بیشتر از فضا استفاده کنند تا ما یک بازی ترکیبی داشته باشیم. این مسئله یک مقدار در تیم ما به هم ریخته بود.

تیم ملی تغییر سبک داده و اکنون هجومی تر بازی می کند، اما شاید هنوز برخی بازیکنان نتوانسته اند تغییر ذهنیت بدهند. آیا میل بازگشت به عقب از سوی سردار آزمون مربوط به ذهنیت گذشته در تیم ملی است یا کادرفنی فعلی از او چنین درخواستی داشته؟ وی در پاسخ به این پرسش شرح داد: فکر می کنم این مسئله بیشتر به ذهنیت بازیکنان بازمی گردد. وقتی مارک ویلموتس از سردار آزمون به عنوان هافبک پشت مهاجم استفاده می کند، یک دلیل دارد که او بتواند به موقع در محوطه جریمه حریف اضافه گردد. درست مثل 35 دقیقه ابتدایی بازی که این کار به خوبی صورت می گرفت، اما لازمه بازی در این پست صبر زیاد است. سردار آزمون به عنوان بازیکنی که پشت مهاجم بازی می کند، باید صبر بیشتری داشته باشد تا بتواند به مهاجم نوک ما اضافه شده و از موقعیت ها بهره ببرد. بازگشت به عقب تفکرات خود بازیکن و ذهنیتی است که از گذشته در تیم وجود دارد، وگرنه مقابل تیمی مانند هنگ کنگ احتیاجی به دوندگی نیست و باید صبر کرد تا موقعیت ایجاد گردد.

این مربی فوتبال درباره ضعف خط دفاعی تیم ملی گفت: بین مدافعان میانی ما ناهماهنگی وجود داشت که این مسئله نگران کننده است. وقتی در دفاع میانی، یک بازیکن از پست خود خارج می گردد و 15 متر جلوتر می آید، باید صددرصد برنده دوئل گردد، در غیر این صورت دفاع وسط دیگر شما تنها می گردد و امکان دارد تیم حریف دو بازیکن مقابل محوطه جریمه شما داشته باشد که دفاع شما تنها می گردد. هنگ کنگ سه بار حمله خطرناک به زمین ما داشت که با اشتباه خودمان این موقعیت ها را به دست آورد. البته که موقعیت ها در فوتبال با اشتباه حریف ایجاد می گردد، اما اشتباهات متفاوت است.

هاشمی مقدم در واکنش به این مسئله که مدافعان تیم ملی مقابل هنگ کنگ دچار اشتباهات فردی در دفع توپ شدند و این مسئله تفاوت زیادی با اشتباه سیستمی دارد، اعلام کرد: بله، برخی اوقات اشتباه تاکتیکی رخ می دهد که ایراد از مربی است و یک موقع هم بازیکن پاس اشتباه می دهد یا توپ لو دادن را در زمین می بینیم. با این حال گاهی مواقع شما این اشتباهات را مقابل هنگ کنگ انجام می دهید که خوشبختانه از این اشتباه بهره ای نمی برند، اما شاید اگر مقابل تیم دیگری چنین اشتباهی صورت بگیرد، موقعیت 50 درصدی هم وارد دروازه مان گردد.

وی در خصوص غیبت مرتضی پورعلی گنجی در ترکیب و عدم هماهنگی میان مجید حسینی و محمدحسین کنعانی زادگان گفت: به نظر می رسید که مرتضی پورعلی گنجی به دلیل آسیب دیدگی کوچکی که داشت، در ترکیب قرار نگرفت. مچ پای او صددرصد خوب نبود و در چنین مسابقه ای هم امکان درگیری برای مدافعان وجود دارد و باید بازیکنی با صددرصد توان در زمین باشد. در نهایت باید هماهنگی میان تمام بازیکنان ما به وجود بیاید و ما نباید فقط به حسینی و کنعانی زادگان بسنده کنیم.

هاشمی مقدم اضافه نمود: سیاوش یزدانی و محمد نادری هم به خط دفاعی تیم ملی اضافه شده اند که همه این بازیکنان باید به بازی کنار یکدیگر عادت کنند. در این بازی مچ پای مرتضی آسیب دیده بود، اما امکان دارد خدایی نکرده در یک بازی دیگر مچ پای مجید حسینی آسیب ببیند. با این حال نگرانی بیشتر ما باید کمبود بازیکن چپ پا در زمین باشد که فقط میلاد محمدی و احسان حاج صفی را در زمین داشتیم. شاید این مسئله صددرصد در بازی یک تیم تأثیرگذار نباشد، اما وجود بازیکن چپ پا باعث سرعت دریافت بازی و گردش توپ بیشتر می گردد. هرچند باید نسل این بازیکنان هم وجود داشته باشد تا مربی بتواند از آنها بهره بگیرد.

بازیکن سابق استقلال و تیم ملی درباره نگاه کلی اش به عملکرد تیم ایران مقابل هنگ کنگ گفت: مهم ترین مسئله این بود که اولین بازی رسمی مارک ویلموتس با تیم ملی انجام شد که البته در جوی سنگین و خارج از خانه هم بود. درست است که ما بیزینسی بازی کردیم و سه امتیاز را گرفتیم، اما توجه کنیم که گل نخوردیم، دو گل زدیم و چند موقعیت صددرصد دیگر ایجاد کردیم. همه اینها خوب است، اما وقتی به عنوان یک مربی به بازی تیم ملی نگاه می کنم، مسائلی را می بینم که تیم ملی می تواند خیلی بهتر از این باشد. توجه کنیم که رامین رضاییان دو ارسال سالم داشت که یکی از آنها گل شد، اما باید مقابل تیمی چون هنگ کنگ که دفاع اتوبوسی دارد، ارسال های سالم بیشتری داشته باشیم. وقتی اجازه نفوذ گرفته می گردد، باید تعداد ارسال های سالم بیشتر گردد. جهانبخش و ترابی به عنوان بازیکنان راست و چپ ما آزادتر شده بودند و وظیفه ارسال بیشتر به عهده مدافعان کناری بود که باید از کناره ها حریف را تحت فشار قرار می دادند.

هاشمی مقدم در خصوص ضعف بازیکنان تیم ملی در استفاده از فضاهای زمین، گفت: اینکه چرا ارسال های ما به تعداد کافی نبود، می تواند یک دلیل دیگر داشته باشد. رامین رضاییان هر بار صاحب توپ می شد، دو بازیکن روی پای او بودند. چون ما از فضا استفاده نمی کردیم و بازیکنان ما به جای فضا، پاس را روی پای خود می خواستند. این انتظار وجود دارد که پاس روی پای آنها بیاید و نمی خواهند از فضای خالی پشت مدافعان کناری بهره ببرند. بازیکنان ما خیلی روی توپ بازی می کنند، اما در اصطلاح باید روی کمر حریف بازی کرده و موقعیت ایجاد کنند. البته که گفتن تئوری این تاکتیک ها راحت است، اما واقعیت هایی است که به عنوان یک مربی آنها را می بینم. به هر حال فوتبال شبیه به یک نقاشی رنگ روغن است که هرکسی درباره نقاشی شما نظری می دهد. هرکسی سلیقه ای دارد و آن چیزی که من در بازی تیم ملی دیدم، ضعف در گردش توپ بود، اینکه در یک سمت بازی می کردیم و از عرض زمین استفاده مناسب نشد.