یفپاتوریا یکی از شهرهای باستانی شبه جزیره کریمه، عکس - وبلاگ همه خوبا

به گزارش وبلاگ همه خوبا، یفپاتوریا (Yevpatoriya) شهری باستانی با تاریخی شگفت انگیز که در سواحل دریای سیاه قرار گرفته است. شواهد موجود، قدمت این شهر باستانی را که در شبه جزیره کریمه واقع شده، تا 497 سال پیش از میلاد مسیح تخمین زده اند.

در دوران باستان، یفپاتوریا را کرکینیتیس نام داشته است؛ بعلاوه در قرون وسطا، این شهر را گزیلیف هم نامیده اند. این تغییر نام سه گانه، نشان از اهمیت این شهر در تاریخ 2500 ساله خود داشته و دوره های استعمار یونان، ظهور و سقوط خان های کریمه، ادغام در امپراتوری عثمانی و بعلاوه، تبدیل شدن به بخشی از امپراتوری روسیه را در سال 1783 به خود دیده است. با ما همراه باشید تا از طریق تور مجازی، شما را به تماشای این شهر زیبا دعوت کنیم.

بناهای مسحورکننده و بی نظیر بسیاری در شهر یفپاتوریا وجود دارد که یادآور دوره های مختلف تاریخی است. یکی از این بناها مسجد آدینه است که در زمان حکم رانی دلوت گرای احداث شد.

نمای این بنا که تماما از سنگ های آهکی و صدفی ساخته شده، از مسجد ایاصوفیه در استانبول الهام گرفته شده است. سقف شبستان اصلی مسجد 22 متر ارتفاع دارد و در گنبد عظیم آن، 16 دریچه تعبیه شده است. این مسجد در سال 2016 در لیست آثار ملی روسیه ثبت شده و بانک مرکزی روسیه هم سکه ای سه روبلی را با طرح این مسجد ضرب نموده است.

کلیسای سنت نیکولاس یکی دیگر از بناهای باشکوه یفپاتوریا است که به اسم یادبود آزادسازی این شهر از چنگ نیروهای دشمن در جنگ های کریمه ساخته شد. این بنا در سال 1893، از طریق مبالغ اهدایی عوام، سیاست مداران و جوامع مختلف مذهبی ساخته شد و اکنون به یکی از نمادهای اصلی و جاهای دیدنی کریمه مبدل شده است. این عبادتگاه ارتدوکس که دومین کلیسای عظیم کریمه محسوب می گردد، شاهکاری معماری است که می تواند هم زمان 2000 نفر را در خود جای دهد.

علاوه بر جاذبه هایی که ساخته دست بشر است، منظره ها طبیعی فوق العاده ای هم در یفپاتوریا وجود دارد. یکی از این جاذبه های طبیعی، دریاچه ساسک سیوش است که در شرق این شهر واقع شده است. این دریاچه در راستا ساکی واقع شده است و 75.3 کیلومتر مربع وسعت دارد. طول این دریاچه 14 متر و عرض آن 9 متر است. بر کسی پوشیده نیست که این دریاچه در گذشته بخشی از خلیج یفپاتوریا بوده است و پس از کاهش آب خلیج و سربرآوردن خشکی، دریاچه به منطقه ای جداگانه تبدیل شد.

امروزه قسمتی از دریاچه از طریق توده های نمکی، به یک سد طبیعی تبدیل شده است. نام دریاچه ساسک سیوش در زبان تاتاری، به معنای گل ولای بدبو است که به خاطر وجود سولفید هیدروژن و بوی نسبتا زننده ای که اطراف دریاچه به مشام می رسد، این نام را بر آن نهاده اند.

یکی دیگر از ویژگی های منحصربه فرد دریاچه، رنگ آب آن است. به علت فعالیت نوعی باکتری آب شور در ساسک سیوش و فراوری مواد شیمیایی، رنگ دریاچه تغییر می نماید. دریاچه ساسک سیوش بعلاوه داری چشمه های جوشانی در اعماق خود است که علاوه بر حل کردن سازندهای نمکی زیرین و بالا بردن مقدار نمک دریاچه، سالانه سطح آب آن را هم 10 سانتی متر افزایش می دهند.